کد مطلب:36033 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221
«فرزندی كه قرین و همنشین حزنها می باشد» شاید برای انسان قرین و همراهی بسان احزان و غصه ها نباشد هر قرینی از قرینش جدا می شود جز حزن و اندوهها كه همنشینان با وفائی هستند و مفارقت و جدای از انسان ندارند. غمها و غصه ها قرینان ثابت و دائمی انسانند كه در همه ح ال با اویند و همه جا وی را همراهی می كنند. و در سفر و حضر و شب و روز در كنار ایوند همراهی و همنشینی اندوهها ا انسان بهنحوی است كه هیچ همسری با همسر مهربان خود و هیچ فرزند دلسوزی نسبت به پدر و مادر خود بدانگونه نیست.
(و قرین الاحزان)